Szkoła Podstawowa Nr1

Relacje rodzic – dziecko powinny być oparte na wzajemnym szacunku. Jak więc wyznaczać granice, aby nie naruszyć w dziecku poczucia własnej wartości? Dzieci potrzebują zasad by czuć się bezpieczne i właściwie się rozwijać. Ważne jest nie tylko to, czego te zasady dotyczą, ale również sposób, w jaki je formułujemy i przekazujemy dziecku. Na autorytet u dziecka każdy musi zasłużyć. Dotyczy to nie tylko nowo poznanych przez dziecko osób, ale również rodziców. Sposób w jaki komunikujemy się z dzieckiem może sprawić, że będzie ono chętnie z nami współdziałało, albo wręcz przeciwnie – zrodzi w nim bunt i opór. To od nas zależy, czy nauczymy dzieci szacunku dla innych, czy jedynie przestrzegania granic ze strachu przed władzą drugiego człowieka.
Jak wyznaczać granice, by dziecko ich chętnie przestrzegało?
1. Zapomnij o władzy absolutnej. Zacznij od zmiany wyrazu twarzy i tonu głosu. Nie mów do dziecka z wyrazem żalu, nie rób mu wyrzutów. Stawiając granice nie krytykuj.
2. Zapytaj siebie. Zanim zaczniesz zabraniać, zapytaj siebie:
- Dlaczego nie chcę pozwolić na to dziecku?
- Czy to co, mówię jest zgodne z tym w co wierzę?
- Czy ten zakaz jest wyrazem moich przekonań, czy może wynikiem doświadczeń z dzieciństwa np. tak zawsze powtarzała mi moja mama, a teraz nieświadomie kopiuję jej zachowanie.
- Czy moje polecenia, zakazy są dla dziecka zrozumiałe?
- Czy mówię to, "bo tak trzeba", czy dlatego, że naprawdę tak myślę?
- Czy jest to dobre dla moich relacji z dzieckiem?
3. Postaw się w roli dziecka. Zastanów się, jak byś się czuła, gdyś była dzieckiem i słyszała takie słowa od swoich rodziców? Czy nie sprawiłby ci bólu, przykrości?
4. Ustal stałe zasady. Jeśli chcesz, by dziecko przestrzegało granic pamiętaj, by obowiązujące reguły były "stałe", a nie zmieniane w zależności od nastroju i emocji.
5. Unikaj ostatecznych stwierdzeń: "nie wolno ci się tym bawić", "nie możesz już dłużej siedzieć w kąpieli". Dziecko chętniej posłucha tego, co mówisz, jeśli wypowiadane zdanie ma charakter osobisty, czyli "chce, żebyś przestał się już tym bawić", "chcę, żebyś już wyszedł z kąpieli". Nieustanne zakazy wyrażone w formie "nie wolno" sprawią, że twoje dziecko poczuje się głupie, niezdolne, nieodpowiedzialne. Jeśli zaś wypowiesz je w formie "chcę", czyli z szacunkiem dla dziecka, z pewnością będzie chętniej współpracowało.
Nie pozwalasz dziecku oglądać telewizji przy kolacji, a twój mąż nie widzi w tym problemu. Jeśli jedno z was będzie mówiło: "Nie wolno ci oglądać telewizji podczas kolacji, a drugie "Wolno oglądać telewizję przy jedzeniu" – nie oczekuj, że dziecko to zrozumie.
6. Sama przestrzegaj zasad. Pamiętaj, że to rodzic jest dla dziecka wzorem do naśladowania. Wartości, które deklarujesz muszą być zgodne z tym, w jaki sposób postępujesz.